Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Rhynchostegium confertum & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Long-bè-raplot

Rhynchostegium confertum

Brachytheciaceae

Nom en français : Long-bec-ramassé.

Descripcioun :
Aquelo pichoto mousso pluroucarpo trachis en pichoto mato gaire estentudo verdo claro e esbrihanto sus li pèiro, roco, muraio e tambèn li vièii souco e la ligno pourido dins lis endré à l'oumbro e umide. Longo de 2 à 3 cm, aquesto mousso fai de ramificacioun irreguliero. Li fueio, pas pu longo que 1,5 mm toujour plano, denticulado (au microuscope) soun en lanço e pau à cha pau s'acabon emé uno pouncho.

Usanço :
Se pòu engana emé d'àutri mousso pluroucarpo dóu meme gènre e di gènre proche.

Port : Pluroucarpo
Taio : 2 à 3 cm
Fueio : 1,3 à 1,5 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Rhynchostegium
Famiho : Brachytheciaceae


Ordre : Hypnales

Coulour de la flour :
Petalo : 1 cm
Ø (o loungour) flour : Coumplet
Flourido : Ivèr

Sòu : Ca Si
Autour basso e auto : 10 à 1800 m
Aparado : Noun
Desèmbre à mars

Liò : Pèiro - Roco - Muraio - Souco
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Mieterrano e Oulartico
Ref. sc. : Rhynchostegium confertum (Dicks.) Schimp., 1852 (= Eurhynchium confertum (Dicks.) Milde, 1869 = Hypnum confertum Dicks., 1801 )

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Rhynchostegium confertum & Taraxacum officinale

R
R
C
R
R
RR
C
ges

Coumpara Long-bè-raplot emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò